në një pikë kohë e mbytur zjarrmia e nënbotës. kurrë i humbur dhe kurrë e gjetur. duke përshkuar mijra shtigjet e pikturuar me lëngje trupi. duke ripërshkuar të njëjtët që ndryshojnë. ndoshta shtegu është një i vetëm kurse unë ndryshoj. pastaj janë kukullat me gjymtyrët prej gome dhe erë turpi. të gjitha reliket e virtualitetit afektiv.
kilometri xxix 